ယမာလုလင္ စည္းစိမ္ရွင္ ေဘာ္ဒါအေပါင္းတုိ ့ ..............ဘီယာသည္ အရက္မဟုတ္နီလာသည္ အနက္မဟုတ္ ဆုိၾကေသာ္လည္းဘီယာေသာက္လွ်င္ ၾကာတတ္သျဖင့္ ပုဆုိးခဏခဏ လန္ပါမည္။နီလာေက်ာက္တြင္ အျပာဓာတ္ျဖင့္ အဖုိးတစ္စတစ္စ တန္ပါသည္။အျမည္းၾကြပ္ရြမွ ဘီယာႏွင့္ အစပ္တည့္သည္။ဇနီးရြတ္တြက နီလာႏွင့္ အဟပ္မဲ့မည္။အျပင္းကုိ ဘီယာေရာလွ်င္ အယစ္ျမန္သည္။ထမင္းကုိ အရည္မပါ ေမွ်ာလွ်င္ တစ္ခံမည္။အျပင္းခ်ရန္ ေရေဆာင္ထားရပါမည္။ထမင္းဝရန္ ေၾကေအာင္ ဝါးရပါမည္။စိတ္နုိင္သည္လုိ ့အျပင္းခ်ည္းလည္း မခ်သင့္။သိပ္ပုိင္သည္လုိ ့ မင္းသမီးလည္း မစသင့္။အျပင္းခ်ည္းခ်လွ်င္ ရန္စကားျငိ၍ ဆြဲထုိးတာ ခံရနုိင္သည္။မင္းသမီးစလွ်င္ အမွန္သနားမိ၍ လွည္းက်ိဳးမွာ စံရနုိင္သည္။ခ်ဥ္သည္ ထင္ကာမွ် မယစ္ႏွင့္ယဥ္သည္ ျမင္ကာမွ် မခ်စ္ႏွင့္ဂ်င္ ( gin ) အရည္ဝင္ကာမွ် မရစ္ႏွင့္။ခ်ဥ္တုိင္းလည္း ေသရည္မဟုတ္၊ ယဥ္တုိင္းလည္း ေျပသည္မဟုတ္၊ ဂ်င္ ( gin )တုိင္းလည္း ေထြသည္မဟုတ္။မစားဘဲကုိ မေသာက္လင့္၊ မေပါက္ဘဲကုိ မျမဴးလင့္၊ မမူးဘဲကုိ မေၾကာင္လင့္၊ မေမွာင္ဘဲကုိ မျပန္လင့္၊ မတန္ဘဲကုိ မေမွ်ာ္လင့္၊မေခၚဘဲကုိ မထုိင္လင့္၊ မပုိင္ဘဲကုိ မေျပာလင့္၊ မေရာဘဲကုိ မေမာ့လင့္၊ မေအာ့ဘဲကုိ မအန္လင့္၊ တန္ရုံေသာက္ေသာ္ ေဆးျဖစ္၏။မွန္ရုံေပါက္ေသာ္ ေတးဟစ္၏။တစ္ဖန္တုံလည္း ဇနီးမယား သမီးသားကုိ ငဲ့ညွာေသာ အားျဖင့္.........စိတ္ခုိင္သူႏွင့္ေပါင္း၊ အေလာင္းအစားကုိ ေရွာင္၊ ရန္ေစာင္သူကုိ ခြာ၊ ရန္ရွာသူကုိ ၾကဥ္၊ ရန္မင္သူကုိ ပစ္၊ မာန္ယစ္သူကုိ တိမ္း၊ အခ်ိန္းအခ်က္ကုိ ေလွ်ာ့၊ မေပါ့မပါးကုိ ညွာ၊ ေဝယ်ာဝစၥကူ၊ သာတူညီမွ်စား၊ စကားခ်ိဳသာေျပာ၊ ေရေရာက်င့္ကုိ လုပ္၊အပုပ္ခ်ိန္က်မွ ထြက္။ထန္းလ်က္ႏွင့္ ခ်က္သည္လုိ ့ေတာအရက္ကုိလည္း မစမ္းသင့္၊ကြ်မ္းလ်က္ႏွင့္ ရွက္သည္လုိ ့ေဇာရမၼက္ကုိလည္း မၾကမ္းႏွင့္။ေတာအရက္ကုိ စမ္းလွ်င္ ေဖာသြပ္သည္။ေဇာရမၼက္ကုိ ၾကမ္းလွ်င္ ေကာလႊတ္မည္။အရပ္၊ အနား၊ အေလ်ာ့၊ အတင္း၊ အကင္းပါးပါေစ။ေသာက္ခ်င္ျပဳ၍ ငုံ၊ စုံခ်င္ျပဳ၍ ခ်ိန္း၊ ယိမ္းခ်င္ျပဳ၍ မူ၊ ထူခ်င္ျပဳ၍ ဖား၊ အားခ်င္ျပဳ၍ ေခၚ၊ ေမွ်ာ္ခ်င္ျပဳ၍ ဆြယ္၊ ရယ္ခ်င္ျပဳ၍ ျမဴး၊မူးခ်င္ျပဳ၍ အိမ္ေစာေစာျပန္ေလာ့။ေနာက္တစ္နည္း ရွင္းရလွ်င္........ေသာက္လုံးအၾကီးခ်င္း မျပိဳင္သင့္။ေက်ာက္တုံးအနီးလည္း မထုိင္ႏွင့္။ေသာက္လုံးအၾကီးျပိဳင္ေသာ္ ဇုိးသမားေမာင္မ်ား ၾကိဳက္လိမ့္မည္။ေက်ာက္တုံးအနီးထုိင္ေသာ္ ပုိးမႊားေကာင္မ်ား ကုိက္လိမ့္မည္။အရက္ျပင္းကုိ ေသာက္ေသာ္ အျမည္းစားသင့္သည္။သမက္ဖ်င္းကုိ ေငါက္ေသာ္ သမီးနားစြင့္မည္။အျမည္းကုိ လုိခ်င္ေသာ္ မခက္ေရးခ် မခက္ပါ။သမီးကုိ ျငိဳျငင္ေသာ္ သမက္ေျပးက ရွက္စရာ။ခ်ည္ရည္ဟင္းမွ အျမည္းျဖစ္နုိင္သည္။လင္ေကြကြင္းက သမီးခ်စ္ မႈိင္မည္။အရက္အမ်ိဳးအစားမွန္က ဝယ္ရခက္သည္။သမက္မရုိးမသားၾကံက ခယ္မ ရွက္မည္။ဝယ္ရလြယ္လွ်င္ အရက္မူးကာ အလုပ္ပ်က္မည္၊ခယ္မငယ္လွ်င္ သမက္ျမဴးက အအုပ္ခက္သည္။ဘီယာေမာ့တုိင္း ပ်ိဳ ့အန္သည္မဟုတ္၊မပီကလာ ေနာ့တုိင္း ျမိဳ ့ဆန္သည္မဟုတ္။ဘီယာ ေမာ့ လြန္းလွ်င္ ဓာတ္ဘူးလုိ ဝ မည္။ မပီကလာေနာ့လြန္းလွ်င္ ဆတ္စလူးလုိ ရြသည္။ေသာက္မွ ရႊင္သည္မဟုတ္ပါ၊ေပါက္မွ ဝင္သည္ မဟုတ္ပါ။မေသာက္ဘဲလည္း မုိးေအးလွ်င္ အလုိလုိ ရႊင္ပါသည္။ မေပါက္ဘဲလည္း အတုိးေပးလွ်င္ အလုိလုိ ဝင္ပါမည္။ထူးျခားသည့္သနစ္တုိ ့ကုိ ဖြင့္လွစ္ကာ ေျပာရျပန္လွ်င္ .............၀ုိင္ျဖ ူမွာျပင္သစ္ ၊ စပ်စ္မွာ ဂ်ာမနီ ၊ ၀ီစကီမွာ စေကာ့တလန္ ၊ အာမီရမ္မွာ မႏၱေလး ၊ ဆာေကးမွာ ဂ်ပန္ ၊ အ၇က္ျပန္မွာ ေဇယ်၀တီ ၊ ေတာ့ဒီ ( Toddy ) မွာ ေထာက္ျကန္ ့၊ ေရသန္ ့မွာ ဆြစ္ဇာလန္ ၊ ဘရန္ဒီမွာ ဂ်ာေမကာ ၊ ေဗာ့ဒ္ကာမွာ ရုရွား ၊ ထန္းရည္ခါးမွာ ပုခန္း ၊ နတ္နန္းမွာ ကုိျကီးေက်ာ္ ၊ အေပ်ာ္မွာ ေတာင္ျပ ုန္း ၊ ခြက္ပုန္းမွာ ရြာသူျကီး ၊ အျမည္းမွာ ေဂၚရင္ဂ်ီ ၊ အရည္မွာ ခ်ဥ္ငံစပ္ ၊ အဖတ္မွာ မုန္ညင္းခ်ဥ္ ၊ အကင္မွာ ငါးေကာင္လုံး ၊ အဖုံးမွာ ကံစမ္းမဲ ၊ ဒိန္ခဲ မွာ နယ္သာလန္ ၊ အဆံမွာ သီဟုိဠ္ေစ့ ၊ အေငြ ့မွာ ေဟာ့ေပ့ါ ၊ အေပ်ာ့မွာ စည္ဘီယာ ၊ အမာမွာ ျကက္ေျခေထာက္.....Credit - ေသာက္တလြဲ အေတြးအေခၚ ပညာရွင္မ်ား စုေ၀းရာ