ရွက္စရာႀကီးပါ

တစ္ခါ က အထက ( ၁ ) သာေကတေက်ာင္းရဲ႕ ႏွစ္စဥ္က်င္းပတဲ့
ဘက္စံုပညာထူးခၽြန္ဆု ျပိဳင္ပြဲမွာ ယဥ္ယဥ္ေအးဆိုတဲ့
ခပ္ရိုးရိုးေအးေအး စာၾကမ္းပိုးမေလး ပထမရသြားတယ္။

ပထမဆုရတဲ့ ယဥ္ယဥ္ေအးကို ဆုတံဆိပ္ေတြ ေငြသားဆုေတြ အျပင္
အမ်ဳိးသားဇတ္ရံုမွာက်င္းပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကာယဗလေမာင္ နဲ႕
ကာယအလွမယ္ျပိဳင္ပြဲ လက္မွတ္ကိုပါခ်ီးျမွင့္လိုက္တယ္။

ျပိဳင္ပြဲ သြားၾကည့္ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္မွာ ေက်ာင္းျပန္တက္တာ့
အတန္းေဖာ္ေတြနဲ႕ အတန္းပိုင္ဆရာမ ေဒၚစန္းစန္းရင္ တို႕ က
ယဥ္ယဥ္ေအးကို သြားၾကည့္ခဲ့တဲ့ ၿပိဳင္ပြဲအေတြ႕အၾကံဳေလးေတြဝိုင္းေမးၾကတာေပါ့။


ဆရာမ။ ။ယဥ္ယဥ္ေအး၊ သမီး မေန႕က သြားၾကည့္ခဲ့တဲ့ ျပိဳင္ပြဲအေၾကာင္းေလး
အတန္းေဖာ္ေတြကို ေဝမွ်ပါဦးကြယ္။
ယဥ္ယဥ္ေအး။ ။ဟုတ္ကဲ့ ဆရာမ၊ မေန႕က ၾကည့္ခဲ့တဲ့ ပြဲမွာ ကာယအလွမယ္ေလးေတြ
ကိုၾကည့္ရတာ အရမ္း က်က္သေရရွိတာပဲ။ ျမန္မာဆန္ဆန္ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း
သပ္သပ္ရပ္ေလးဝတ္ထားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကည့္လို႕ လွပါတယ္။
အရမ္းလည္းအားက်တာပဲ။ သမီးလည္း ေနာင္က်ရင္ ဝင္ၿပိဳင္ခ်င္တယ္။

ဆရာမ။ ။ ဒါေပါ့ကြယ္၊ ျမန္မာမိန္းကေလးတို႕ ရဲ႕အလွအပနဲ႕က်က္သေရကိုေဖာ္ၾကဴးတဲ့ ဒီလိုပြဲမ်ဳိးဆိုတာ
ဝင္ၿပိဳင္သင့္တာေပါ့။ ဒါနဲ႕ ကာယဗလေမာင္ ျပိဳင္ပြဲအေၾကာင္းလဲ ေျပာျပပါဦး။
ယဥ္ယဥ္ေအး။ ။ကာယဗလေမာင္ႀကီးေတြက ဗလၾကီးေတြနဲ႕ေၾကာက္စရာႀကီး။
ခႏၶာကိုယ္မွာ အဝတ္အစားေတြလည္းမရွိဘူး ၾကည့္ရမွာ ရွက္စရာၾကီးပါ ဆရာမရယ္။

ဆရာမ။ ။ဟယ္ .. .. ဒါဆို အဲ့ဒီၿပိဳင္ပြဲ ကို လံုးဝမၾကည့္ခဲ့ဘူးေပါ့၊ ဟုတ္လား။
ယဥ္ယဥ္ေအး။ ။မၾကည့္ဘဲေတာ့ မေနပါဘူး ဆရာမရဲ႕ ။ သမီးက အဝတ္ဗလာနဲ႕ ကိုယ္တံုးလံုးၾကီးေတြ
ၾကည့္ရမွာရွက္ေတာ့ ဟိုအဝတ္အစား ဝတ္ထားတဲ့ တစ္ေနရာေလးပဲ စိုက္ၾကည့္ခဲ့တာေပါ့။

ျပံဳးရံုေလးျပံဳးလိုက္ရင္ေတာင္ သင္ အသက္ရွည္စြာေနထိုင္ႏိုင္မွာပါ။